Ruwe bolster, blanke pit.

Het leven is te kort om te remmen. Geef gas en geniet!”    -  Ross  - 

Van kleins af aan wilde hij rijden op alles dat wielen had. Zijn moeder vertelde dat zij de school  waarschijnlijk vaker zag dan hij en na vier jaar vmbo was het voor Ross dan ook genoeg geweest.

 

Stil zitten was niets voor hem en die machtige vrachtwagen bleef maar roepen. Zodra hij oud genoeg was werd het groot rijbewijs gehaald en kon hij kilometers maken. Zijn vrachtwagen was zijn alles. Helemaal aangepast naar zijn wensen en achterop zijn lijfspreuk.

 

Ziek
En toen werd hij ziek, nog maar 25 jaar en vol plannen voor de toekomst. Vol vertrouwen ging Ross de de strijd aan en vocht tot het einde.

 

Het afscheid
Dat Ross geliefd was bleek wel op de dag van zijn afscheid.
In zijn stamkroeg werd er op zondag door familie, vrienden, collega’s en dorpsgenoten zijn leven gevierd met  mooie woorden, muziek, een biertje, een bitterbal een  lach en een traan.

 

Laatste rit
Aansluitend echt zijn laatste rit, geheel in zijn stijl, achter op zijn eigen vrachtwagen met daarachter een stoet van ruim 25 vrachtwagens en trekkers.

 

Dag en nacht bereikbaar: 06 - 42 08 60 22